dag 9 - bromo

triiiiiiiiiing! drie uur, wtf? waarom doe ik dit ook weer? juist, voor de magie!

we huurden een jeep voor het laatste traject naar de rand van de caldera. de tengger caldera, een krater van 10 km breed, met op zijn bodem drie puistjes, kleine vulkaantjes, waarvan eentje actief, onze bromo. bromo beklimmen we later, eerst dus naar de rand van de tenggerkrater voor de zonsopgang en het uitzicht over de drie kleintjes; bromo, kursi en batok.

het ziet er zwart van het volk, wie hed dat gedacht zo om 4 u straks. we geraakten zelfs niet boven met onze jeep, dus namen we een 'ojek' voor de laatste 2 km. een ojek is gewoon en jonge gast met een snelle motor die je door de massa loodst. lap, alweer een leven kwijt :-). mijn driver is geen 20 maar verstaat de stuurkunst. meehangen in de bocht is de boodschap of we gaan de afgrond in :-)))). maar boven dus zwart van het volk, maar ik was onvoorbereid op het schouwspel dat zich voor me ontvouwde... er zijn geen woorden om dit te omschrijven en ga het ook niet doen, de foto's spreken voor zich. maar er is iets met die plaats. mensen worden uitbundig en ingetogen tegelijkertijd en iedereen krijgt een glinstering in de ogen. je voelt dat er iets in de lucht hangt dat onas allemaal raakt, maar op een hoger niveau...

de tenggerkrater is gevuld met mist, maar onze drie jongens steken er hun kopje bovenuit wanneer het zonnetje zijn eerate stralen erop werpt... ik raak aan de praat met jan en alleman, want iedereen is mekaars vriend. af en toe stijgt er spontaan gejoel op uit de massa waarvan het haar op mijn armen gaat rechtstaan. ik neem 1000 kiekjes en sta te apegapen als een broekventje. de natuur wint het hier van ons en we voelen ons groot maar ook klein bij zoveel geweld... amen.

we gaan terug naaronze jeep voor de rit naar de bodem van de krater. nu begrijpen we warom een jeep noodzakelijk was, de weg is geen weg maar een parcours. op de bodem van de krater lijkt het wel afrikaanse savanne, en de rit naar de voet van bromo lijkt wel een safari. her en der rijden er motors, jeeps en paarden die mesnen vervoeren naar de voet. we doen een korte hike en beklimmen de trappen naar het dampende gat van onze vriend. het is drummen en best gevaarlijk boven. er is nauwelijks afsluiting en de richel is amper 2 meter breed. een verkeerde beweging of een duw en we zijn vereeuwigd met bromo :-).  alweer is dit erg mooi, maar de zonsopgang bovenaan was meer spectaculair. bromo dit zijn best en puft erop los, maar is klein bier tegen het geheel van het bromo-tengger-semeru national park.

we nemen afscheid van onze vriend en gaan terug naar onze jeep die ons al snel terug naar sonny, die ons plichtsbewust naar sempol, aan de voet van het ijeng plateau brengt. we vallen beiden al snel in slaap in de wagen, moe en voldaan als we zijn, onze spirituele energie volledig opgeladen. zzzzzzzzzzzz